Meer dan 250 gebouwen en constructies in de provincie Vlaams-Brabant worden niet meer erkend als bouwkundig erfgoed. Sommige zijn tegen de vlakte gegaan terwijl andere hun erfgoedwaarde hebben verloren. In Lot verliest het Roobaerthof zijn erfgoedwaarde, tenzij iemand via een bezwaarschrift de overheid kan overtuigen van het tegendeel (wat erg moeilijk zal zijn). De procedure loopt tot 1 juni 2020.
Foto genomen door Vandevorst, Kris op 28-02-2007 id.: 33319 ©Agentschap Onroerend Erfgoed Vlaams-Brabant
Het agentschap Onroerend Erfgoed werkt aan de opmaak van de inventaris van het bouwkundig erfgoed in de provincie Vlaams-Brabant. Ruim 7.000 gebouwen en constructies verspreid over alle steden en gemeenten in de provincie staan op de lijst van het openbaar onderzoek om erkend te worden als bouwkundig erfgoed. Alleen het bouwkundig erfgoed dat voldoende goed bewaard is gebleven, krijgt een plek in de inventaris. Hierdoor zijn er 267 panden en relicten uit de inventaris weggevallen omdat ze geen erfgoedwaarde meer hebben, niet langer voldoende goed bewaard zijn door sloop of zware verbouwingen of omdat ze niet langer beantwoorden aan de beschrijving van het bouwkundig erfgoed.
Belangrijke getuigen van het verleden
Ook de Zennevallei is op die manier wat bouwkundig erfgoed kwijtgeraakt. Zo is in Dworp een van de twee schuren op de hoek van de Haakstraat en de Vroenenbosstraat van de lijst gehaald. Een van twee, beide opgetrokken aan het einde van de negentiende eeuw, onderging een (geslaagde) renovatie. In Lot verliest de hoeve Roobaert, waar de familie Van Malde – Roobaert pony’s kweekt, haar erfgoedwaarde.
Beschrijving
Middelgrote hoeve met geplaveide binnenplaats, in kern opklimmend tot de 17de eeuw - eerste helft 18de eeuw, doch verbouwd. Boerenhuis van vier brede traveeën en één verdieping, met zadeldak (recente pannen); witgekalkte baksteenbouw met gepikte plint; de sterke afschuining van laatstgenoemde en de sporen in de achtergevel van dichtgemetselde houten klooster- en kruiskozijnen met sterk gewelfde ontlastingsboog en een resterende omlijsting van arkose met negblokken, getuigen voor de oude kern. Zijpuntgevels met vlechtingen, top- en schouderstukken.
De haakse aanhorigheid met achteraan afgesnuit zadeldak (pannen), bewaart lemen wanden op een breukstenen voeling en resten van het stijl- en regelwerk.
De langsschuur (nok evenwijdig aan straat) en de stal zijn recenter; bouwjaar 1935 aangegeven in de geveltop.
Auteurs : De Maegd, Christiane, Van Aerschot, Suzanne
Datum : 1975
De Denystraat (vaak ten onrechte geciteerd als de Denijs- of Denys –straat) is genoemd naar Albert Joseph De Ny (°1885 Voillecomte, Frankrijk + 1915 in Mesnil les Hurlus, Frankrijk). Zijn gezin verhuisde in 1906 naar de Stationsstraat 211 in het toenmalige gehucht Lot. Albert werkte in de wolfabriek Scheppers.
Historische verbindingsweg op de linkeroever van de Zenne, vertrekkend aan de Zennebrug te Lot. De weg vormde een onderdeel van de weg Halle-Brussel op de linker Zenneoever.
Deze gegevens vonden wij terug op de website van het Agentschap Onroerend Erfgoed van Vlaanderen ©
