Het mausoleum van Henri Torley op de
begraafplaats van Huizingen, wordt voorlopig beschermd als monument. De
schaal van dit mausoleum is uitzonderlijk in Vlaanderen.
Al wie ooit al de
begraafplaats van Huizingen heeft bezocht, zal ongetwijfeld het graf van
de voormalige industrieel en kasteelheer Henri Torley hebben gezien.
Het het bevindt zich op het hoogste punt van het kerkhof. Het toont aan
dat Torley in de tijd een belangrijk man was of toch minstens zeer
vermogend was. Zo werd hij in 1900 eigenaar van het kasteel van
Huizingen, waar zich nu het provinciedomein rond bevindt. De man kreeg
met de H. Torleylaan zelfs een straat naar hem vernoemd.
Het mausoleum werd in
1912 voor de familie Torley opgetrokken, zo blijkt uit onderzoek van het
Agentschap voor Onroerend Erfgoed. Het was Torley zelf die de opdracht
gaf om het te bouwen, en hij was de eerste persoon om er datzelfde jaar
na zijn overlijden in Oostenrijk op 63-jarige leeftijd in begraven te
worden. De weduwe van Torley, Selma Elisabeth Michaël (gestorven in
1941) huwde later met de Belg Lucien Devillers (gestorven in 1965),
waardoor vandaag zowel leden van de familie Torley als Devillers in het
mausoleum begraven liggen. De laatste bijzetting dateert van 1995.
Uit het
beschermingsbesluit blijkt dat het Agentschap voor Onroerend Erfgoed het
mausoleum zeer waardevol vindt, dit zowel op historische als culturele
en architecturaal vlak. “Het mausoleum is een laat voorbeeld van de
bloeiperiode van grafkapellen en mausolea die liep van omstreeks 1870
tot de Eerste Wereldoorlog. Het is een representatief voorbeeld van een
indrukwekkend grafteken dat door de nieuwe burgerij opgetrokken werd ter
bevestiging van haar nieuwe verworven status. Niet alleen de grootte en
uitzonderlijke bouwstijl van het mausoleum maar ook de ligging op het
hoogste punt van de begraafplaats en aan het einde van een hoofdpad,
getuigen van de sociale en culturele positie die de familie bezat in de
gemeente.”
 |
| Foto Agentschap Onroerend Erfgoed © |
De uitzonderlijk grote
grafkapel is in neoclassicistische stijl opgetrokken. “De vormgeving en
constructie van het mausoleum zijn zeldzaam. De toegankelijke crypte,
duidelijk een onderdeel van het concept van de grafkapel, is zeer
uitzonderlijk. Het geheel is vormgegeven in neoclassicistische stijl wat
representatief is voor de periode maar wel eerder zeldzaam is in
vergelijking met andere grafkapellen. De constructie van de kapel met
een groot aandeel aan metalen onderdelen is representatief voor de
nieuwe materialen die de architectuur van de negentiende eeuw bepalen.
Het plafond bestaande uit een metalen structuur ingevuld met
marmerplaten is binnen de funeraire kunst in Vlaanderen uniek. De
interieuraankleding is sober maar kwalitatief en getuigt in zijn
vormgeving, onder andere van het altaar, van het neoclassicisme. De
plaatsing van het mausoleum in een omheinde graftuin is eveneens
representatief voor de periode. Maar de schaal waarop het hier gebeurde
is uitzonderlijk voor Vlaanderen.” Het onderzoek over de voorlopige bescherming loopt tot 19 november.
